Katedra Chorób Ptaków

Choroby ptaków

 


Program wykładów (2 godz. tygodniowo) z przedmiotu

 „Choroby ptaków” semestr IX

  1. 1. Informacje ogólne o przedmiocie. Pochodzenie ptaków. Woda w żywieniu drobiu.

Wykład obejmuje przedstawienie spraw organizacyjnych związanych z realizacją przedmiotu. Ponadto krótko omawiane są dane historyczne nt. pochodzenia ptaków i ich produkcyjności oraz zdrowotności kiedyś i dzisiaj. Przedstawiane są także informacje nt. wody w żywieniu, produkcyjności i zdrowotności ptaków.

  1. 2. Technologie chowu poszczególnych gatunków ptaków.

Wykład obejmuje krótkie przedstawienie wpływu warunków utrzymania indyków stad rodzicielskich i młodych indyków rzeźnych (obsada, żywienie, temperatura, gazy szkodliwe, wilgotność) na produkcyjność i ich zdrowie.

  1. 3. Technologie chowu poszczególnych gatunków ptaków.

Treść wykładu obejmuje wpływ warunków chowu (obsada, żywienie, temperatura, gazy szkodliwe, wilgotność) na produkcyjność i zdrowotność kur, kurcząt brojlerów, strusi, kaczek i gęsi.

  1. 4. Dobrostan w produkcji drobiarskiej.

Na wykładzie omawiana jest sytuacja ptaków w komercyjnych systemach produkcji organizacje działające na rzecz ochrony zwierząt i ich dobrostanu, definicja dobrostanu, warunki niezbędne do spełnienia wymogów dobrostanu, kryteria poziomu dobrostanu. Więcej...

  1. 5. Bioasekuracja na fermach drobiu.

Omawiana jest definicja bioasekuracji i jej znaczenie w szerzeniu chorób zakaźnych ptaków, zabezpieczenie zewnętrzne i wewnętrzne fermy, odkażanie, dezynsekcja i deratyzacja na fermach drobiu, immunoprofilaktyka jako element bioasekuracji, monitoring weterynaryjny w różnych systemach utrzymania ptaków.

  1. 6. Czynniki wpływające na zdrowotność i produkcyjność ptaków.

Na wykładzie omawiany jest wpływ różnych czynników chowu na stan zdrowotny poszczególnych układów narządów (układ powłokowy, układ oddechowy, przewód pokarmowy, układ krążenia).

  1. 7. Wskaźniki hematologiczne i biochemiczne w diagnostyce chorób ptaków.

Treści wykładu dotyczą znaczenia wskaźników hematologicznych (RBC, WBC, Hb, Ht, leukogram) oraz biochemicznych (białko całkowite, albuminy, glukoza, cholesterol, trójglicerydy, kwas moczowy, Ca, P, AST, ALT, AP, CK, LDH) w diagnostyce chorób drobiu.

  1. 8. Budowa układu odpornościowego. Czynniki immunosupresyjne.

Omawiana jest budowa układu odpornościowego ptaków (centralne i obwodowe narządy układu odpornościowego) i jego rola w procesach odporności swoistej i nieswoistej. Ponadto przedstawione jest zjawisko immunosupresji i wpływ różnych czynników (niezakaźnych i zakaźnych) na układ odpornościowy.

  1. 9. Choroby skóry i mięśni.

Na wykładzie omawiane są choroby skóry spowodowane niedoborami oraz tła zakaźnego (kontaktowe zapalenie skóry, cellulitis). Ponadto treścią wykładu są choroby mięśni (choroba zielonych mięśni, PSE, choroby na tle niedoboru wit. E i selenu, zatruć  kokcydiostatykami jonoforowymi i zakażenia wirusem IB).

  1.  10. Choroby układu krążenia.

Omawiane są choroby układu krążenia – nagła śmierć sercowa, lateryzm, choroba okrągłego serca, syndrom krwawień okołonerkowych. Etiopatogeneza tych chorób i zapobieganie. Więcej...

  1.  11. Choroby ptaków zwalczane z urzędu.

Wykład dotyczy rzekomego pomoru drobiu i influenzy jako chorób zwalczanych z urzędu. Omawiane są kryteria kwalifikowania patogenów jako przyczyna rzekomego pomoru drobiu i influenzy – postaci chorób zwalczanych z urzędu a także zasady zwalczania i zapobiegania.

  1.  12. Krajowy program zwalczania zakażeń pałeczkami Salmonella.

Wykład dotyczy zwalczania zakażeń pałeczkami Salmonella u poszczególnych gatunków ptaków, które są objęte krajowym programem zwalczania zakażeń pałeczkami Salmonella. Omawiana jest sytuacja epizootyczna zakażeń pałeczkami Salmonella w kraju i na świecie. Więcej...

  1.  13. Choroby wywoływane przez wiciowce, ich profilaktyka.

Omawiane są choroby wywołane przez wiciowce (Cochlosoma anatis, Hexamita meleagridis, Histomonas meleagridis) oraz rola innych pierwotniaków w patologii drobiu. Profilaktyka inwazji wiciowców i innych pierwotniaków u ptaków.

  1.  14. Etiopatogeneza chorób układu oddechowego.

Wykład dotyczy chorób układu oddechowego o etiologii niezakaźnej i zakaźnej. Omawiana jest rola czynników środowiskowych w występowaniu zespołów chorobowych układu oddechowego. Ponadto przedstawiana jest etiopatogeneza ważniejszych chorób układu oddechowego u ptaków (TRT, influenza, zakażenia paramyksowirusami, ORT, bordeteloza).

  1.  15. Etiopatogeneza chorób przewodu pokarmowego.

Treść wykładu stanowi omówienie fizjologii przewodu pokarmowego ptaków oraz roli czynników zakaźnych i niezakaźnych w etiopatogenezie chorób przewodu pokarmowego. Omawiane są swoiste i nieswoiste choroby przewodu pokarmowego u ptaków.

 


Program wykładów (2 godz. tygodniowo) z przedmiotu

 „Choroby ptaków” semestr X

 

  1. 1. Choroby drobiu wodnego

Wykład dotyczy chorób występujących najczęściej u gęsi i kaczek a szczególnie choroby Derzy’ego i innych chorób wywoływanych przez parvowoirusy, wirusowego zapalenia wątroby kaczek, pomoru kaczek oraz chorób bakteryjnych, pasożytniczych i grzybiczych.

  1. 2. Wybrane problemy zdrowotne ptaków spowodowane błędami w żywieniu ze szczególnym uwzględnieniem chorób metabolicznych.

Treści wykładu dotyczą syndromu tłuszczowo-hemoragicznego wątroby, syndromu tłuszczowego zwyrodnienia wątroby i nerek, wodobrzusza, zmęczenia klatkowego niosek, kaniblizmu, lipidozy wątroby indyków. Ponadto omawiane są zagadnienia związane z zatruciem ptaków kocydiostatykami jonoforowymi i solą kuchenną.

  1. 3. Rola Campylobacter sp. w patologii drobiu. Zagrożenie dla zdrowia człowieka.

Podczas wykładu omawiane są przede wszystkim zagadnienia związane z właściwościami Campylobacter sp. oraz z epizootiologią i patogenezą zakażeń tymi bakteriami u ptaków i ich rola w intoksykacjach alimentarnych u ludzi. Szczególnie duży nacisk kładzie się na zwalczanie zakażeń tymi bakteriami u ptaków.

  1. 4. Rola mykoplazm w patologii drobiu i zwalczanie zakażeń.

W trakcie wykładu omawiane są właściwości i budowa mykoplazm, epizootiologia zakażeń, wpływ tych bakterii na układy oddechowy, odpornościowy i kostno-stawowy. Podczas wykładu zwraca się szczególną uwagę na kontrolę i zwalczanie zakażeń.

  1. 5. Enteropatie u indyków.

Treści wykładu dotyczą roli wirusów w zaburzeniach funkcji przewodu pokarmowego u drobiu, zwłaszcza indyków. Omawiane są konsekwencje zakażeń prowadzące do zahamowania przyrostów i zaburzeń w procesach kostnienia.

  1. 6. Rola zakażeń reowirusowych w patologii drobiu

Treści wykładu dotyczą ogólnych informacji nt. zakażeń ptaków reowirusami. Szczegółowo omawiane są takie stany chorobowe jak: wirusowe zapalenie stawów i pochewek ścięgnowych u kur, syndrom złego wchłaniania, reowiroza kurcząt a także wpływ reowirusów na układ odpornościowy ptaków.

  1. 7. Zespół anemii zakaźnej. Ospa ptaków.

W trakcie wykładu szczegółowo omawiane są obie jednostki chorobowe stanowiące dzisiaj duży problem epizootyczny w naszym kraju. Poza etiopatogenezą i obrazem klinicznym oraz anatomopatologicznym omawia się diagnostykę tych jednostek chorobowych oraz konsekwencje zakażeń stad rodzicielskich i potomstwa

  1. 8. Rola metapneumowirusów w patologii drobiu.

Podczas wykładu przedstawiane są aktualne problemy w chowie ptaków wynikające z zakażeń metapneumowirusami. Poza stroną kliniczną zakażeń  omawia się szczegółowo wpływ tych wirusów na układ odpornościowy oraz rolę przeciwciał matczynych w odporności poszczepiennej.

  1. 9. Choroby wywoływane przez adenowirusy.

Treści wykładu dotyczą rosnącej roli adenowirusów w patologii ptaków. Szczegółowo omawia się stany patologiczne wywołane przez adenowirusy grupy I, siadenowirusy i atadenowirusy u ptaków.

  1. 10. Bordeteloza, różyca, chlamydofiloza i zakażenia Ps.aeruginosa.

W trakcie wykładu omawiana jest rola tych patogenów w patologii drobiu. Szczególnie zwraca się uwagę na epizootiologię zakażeń (bordeteloza), rolę w zakażeniach ludzi (zoonoza) i oporność Ps. aeruginosa na czynniki środowiskowe i antybiotyki.

  1. 11. Choroby kończyn u drobiu.

Podczas wykładu omawia się szczegółowo przyczyny zaburzeń w procesach kostnienia zwracając szczególną uwagę na technologię chowu, zaburzenia metaboliczne (kwasica, zasadowica), postęp genetyczny i rolę czynników żywieniowych. Więcej...

  1. 12. Kolibakterioza i ORT.

Treści wykładu dotyczą dwóch jednostek chorobowych występujących najczęściej w masowym chowie ptaków. Zwraca się szczególną uwagę na rolę warunków chowu i bioasekurację w profilaktyce zakażeń tymi oportunistycznymi bakteriami.

  1. 13. Choroby grzybicze i beztlenowcowe.

Podczas wykładu omawiane są przyczyny występowania chorób grzybiczych i beztlenowcowych u ptaków. Zwraca się uwagę na występowanie tych patogenów fizjologicznie w układzie oddechowym i przewodzie pokarmowym ptaków. Szczegółowo są omawiane zaburzenia w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego na tle żywieniowym jako przyczyna nekrotycznego zapalenia jelit.

  1. 14. Stafylokokoza, streptokokoza, zespół hipoglikemii i gwałtownego wzrostu padnięć      kurcząt brojlerów. Mikotoksykozy drobiu i higiena pasz.

W trakcie wykładu omawia się przyczyny zaburzeń zdrowotnych u ptaków na tle zakażeń powszechnie występującymi gronkowcami i paciorkowcami. Ponadto omawia się rolę arenawirusów w patologii kurcząt brojlerów. Treści wykładu stanowią także zatrucia mikotoksynami i higiena pasz.

  1. 15. Ptaki jako potencjalne źródło zakażeń człowieka.

Treści wykładu dotyczą zoonoz. Omawia się poszczególne patogeny występujące  u ptaków, które stanowią zagrożenie dla zdrowia człowieka. Na szczególne podkreślenie zasługuje zakażenie drobnoustrojami z rodzaju Salmonella sp., Campylobacter sp., ortomyksowirusami (HPAI) i szereg innych.

 


Opis wiedzy, jaką powinni sobie przyswoić studenci w trakcie wykładów:

   Uczestnicy wykładów powinni przyswoić sobie podstawy wiedzy dotyczące odchowu drobiu oraz rozumieć zależności między zagadnieniami związanymi z technologią chowu ptaków a występowaniem chorób. Ponadto powinni znać zasady monitorowania i zgłaszania podlegających rejestracji chorób drobiu, zasady kwalifikowania patogenów do uznania ich jako zarazki zwalczane z urzędu, a także postępowanie w przypadku stwierdzenia występowania chorób zwalczanych urzędowo. Studenci ponadto powinni przyswoić wiedzę dotyczącą chorób metabolicznych ptaków oraz zagrożenia zdrowia człowieka ze strony patogenów występujących u drobiu.

 


Choroby Ptaków IX semestr

Tematyka ćwiczeń:

 

  1. 1. Anatomia ptaków. Demonstracja układów i narządów zdrowego ptaka.

W trakcie części teoretycznej omawiane są podstawy anatomii ptaków. W trakcie części praktycznej ćwiczeń prowadzący wykonuje demonstracyjną sekcje zwłok, w trakcie której na bieżąco omawiana jest topografia narządów wewnętrznych.

  1. 2. Fizjologia ptaków i technika sekcji.

W trakcie części teoretycznej omówione zostają wybrane zagadnienia z fizjologii ptaków takie jak sposób oddychania, funkcjonowanie układu pokarmowego, przebieg wymiany piór. Ponadto omawiana jest też technika wykonania demonstracyjnej sekcji zwłok ptaków.  W trakcie części praktycznej studenci podzieleni na małe grupy muszą wykonać sekcję zwłok zdrowego ptaka. W trakcie jej przebiegu prowadzący zajęcia na bieżąco omawia szczegóły anatomiczne widocznych narządów wewnętrznych.

  1. 3. Fizjologia lęgu: budowa jaja, rozwój zarodka - demonstracja rozwoju zarodka w poszczególnych dniach inkubacji.

Część teoretyczna podzielona jest na dwa etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie zajęć studenci omawiają wybrane przez siebie wcześniej zagadnienia związane z tematem. W kolejnym prowadzący przedstawia przebieg rozwoju zarodka ptaków z uwzględnieniem powstawania poszczególnych błon płodowych. W trakcie części praktycznej studenci podzieleni na dwie podgrupy oglądają zarodki kurze w różnych (od 1 do 21) dniach inkubacji.

  1. 4. Fizjologia lęgu: higiena zbioru, przechowywania i transportu jaj wylęgowych. Higiena zakładu wylęgowego. Technologia procesu inkubacji jaj.

Zajęcia podzielone są na dwa etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie zajęć studenci omawiają wybrane przez siebie wcześniej zagadnienia związane z tematem. W kolejnym prowadzący omawia szczegółowo wymagania, jakie powinny zostać spełnione w trakcie lęgów poszczególnych gatunków drobiu. Ćwiczenia prowadzone są w formie prezentacji drogi jaka przebiega od fermy reprodukcyjnej do fermy towarowej (zbiór i selekcja jaj, transport, selekcja w zakładzie wylęgowym, wylęg, selekcja i szczepienia piskląt, transport piskląt na fermę).

  1. 5. Patologia lęgu: błędy techniczne inkubacji, czynniki żywieniowe.

Część teoretyczna podzielona jest na dwa etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie zajęć studenci omawiają wybrane przez siebie wcześniej zagadnienia związane z tematem. W trakcie części praktycznej w szczegółowy sposób zostają omówione czynniki żywieniowe w stadach rodzicielskich wpływające pośrednio na jakość jaj wylęgowych oraz klutych z nich piskląt. Ponadto omówione zostają błędy w technice lęgu (odchylenia temperaturowe, odchylenia wilgotności, czas inkubacji jaj, obecność pól magnetycznych).

  1. 6. Patologia lęgu: czynniki zakaźne. Sekcja zarodka.

Część teoretyczna podzielona jest na dwa etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie zajęć studenci omawiają wybrane przez siebie wcześniej zagadnienia związane z tematem. W kolejnej prowadzący ćwiczenia omawia wszystkie czynniki zakaźne (wirusowe, bakteryjne i grzybicze) mogące mieć wpływ na rozwój zarodka. Omówione są również drogi, którymi poszczególne czynniki zakaźne mogą dostać się do zarodka. Ponadto omówione zostają techniki sekcji embriopatologicznej. W części demonstracyjnej ćwiczeń studenci samodzielnie wykonują sekcje zwłok zarodków ptasich zamarłych z nieznanych przyczyn w różnych okresach inkubacji.

  1. 7. Choroby niezakaźne: niedobory witamin i związków mineralnych.

Część teoretyczna podzielona jest na dwa etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie zajęć studenci omawiają wybrane przez siebie wcześniej zagadnienia związane z tematem. W kolejnym etapie prowadzący zajęcia szczegółowo omawia przyczyny występowania niedoborów żywieniowych u ptaków oraz charakterystyczne objawy i zmiany anatomopatologiczne mogące sugerować ich występowanie. Scharakteryzowane zostają również techniki diagnostyczne pomocne w rozpoznawaniu niektórych chorób niedoborowych.

  1. 8. Choroby niezakaźne: krzywica, peroza, skaza moczanowa, kanibalizm, pterofagia. Sekcja piskląt.

Część teoretyczna podzielona jest na dwa etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie zajęć studenci omawiają wybrane przez siebie wcześniej zagadnienia związane z tematem. W kolejnej prowadzący ćwiczenia omawia przyczyny oraz charakterystyczne objawy kliniczne i zmiany anatomopatologiczne występujące w przebiegu wybranych chorób niezakaźnych drobiu.

  1. 9. Zaliczenie.

Okresowe zaliczenie wiedzy prezentowanej na ćwiczeniach 1-8 odbywa się w godzinach ćwiczeń w formie pisemnej.

  1. 10. Najczęściej występujące choroby zakaźne młodych ptaków: zapalenie pępka i woreczka żółtkowego, aspergiloza, zakaźne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego.

Część teoretyczna podzielona jest na dwa etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie zajęć studenci omawiają wybrane przez siebie wcześniej zagadnienia związane z tematem. W kolejnym etapie szczegółowo omawiane są wybrane choroby zakaźne występujące w wieku pisklęcym. Omówienie chorób uwzględnia etiologię, przebieg kliniczny i występowanie zmian anatomopatologicznych, diagnostykę oraz ewentualne postępowanie terapeutyczne.

  1. 11. Najczęściej występujące choroby zakaźne młodych ptaków: wirusowe zapalenie wątroby kacząt, choroba  Gumboro.

Część teoretyczna ćwiczeń dotyczy przede wszystkim choroby Gumboro. Uwzględnione są takie aspekty jak etiologia, przebieg kliniczny i charakterystyczne zmiany anatomopatologiczne występujące w przebiegu tej choroby. Duży nacisk kładziony jest również na immunoprofilaktykę. W drugiej części ćwiczeń omówione zostają czynniki etiologiczne mogące wywoływać wirusowe zapalenie wątroby u kacząt.

  1. 12. Ektopasożyty i endopasożyty drobiu – diagnostyka, profilaktyka i leczenie.

Część teoretyczna podzielona jest na dwa etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie zajęć studenci omawiają wybrane przez siebie wcześniej zagadnienia związane z tematem. W drugim etapie omówione zostają najczęściej występujące ekto- i endoparazytozy z uwzględnieniem diagnostyki i programów zwalczania chorób pasożytniczych u drobiu.

  1. 13. Kokcydioza drobiu

W trakcie ćwiczeń w sposób szczegółowy przedstawione zostają kokcydiozy u poszczególnych gatunków drobiu. W opisie choroby uwzględniono również omówienie techniki scoringu jako metody diagnozowania stopnia inwazji kokcydiów. W trakcie ćwiczeń omawiane są także programy zwalczania i profilaktyki kokcydioz w stadach drobiu oraz ich immunoprofilaktyka.

  1. 14. Zaliczenie

Okresowe zaliczenie wiedzy prezentowanej na ćwiczeniach 10-13 odbywa się w godzinach zajęć w formie pisemnej.

  1. 15. Zasady pobierania i przesyłania prób do badań. Zajęcia praktyczne: wykonywanie sekcji ptaków z różnymi przypadkami chorobowymi.

W trakcie części teoretycznej omówione zostają ogólne zasady pobierania prób do badań laboratoryjnych z uwzględnieniem wskazań do wykonywania konkretnych badań (rodzaj objawów/ zmian anapat., rodzaj pobranego materiału, zlecenie badania określoną metodą, interpretacja uzyskanych wyników laboratoryjnych).

W części praktycznej studenci podzieleni na małe grupy samodzielnie wykonują sekcję zwłok ptaków padłych z powodu różnych chorób. Zaliczeniem ćwiczenia jest postawienie przez studentów wstępnego rozpoznania oraz wirtualne zlecenia badań dodatkowych.

 


Choroby Ptaków X semestr

Tematyka ćwiczeń:

 

1. Białaczki (AL)

Ćwiczenia podzielone są na 2 etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie studenci referują wybrane wcześniej zagadnienia. W kolejnym etapie prowadzący zajęcia szczegółowo omawia grupę retrowirusów oraz charakterystyczne zmiany anatomopatologiczne powodowane zakażeniami. Ponadto duży nacisk kładzie się na prawidłowe rozpoznanie choroby omawiając diagnostykę różnicową białaczek z innymi jednostkami chorobowymi oraz sposoby i rodzaj pobierania materiału do badań laboratoryjnych, a także ich wykonywanie.

 

2. Choroba Mareka (MD)

W trakcie ćwiczeń omawiana jest wymieniona w tytule jednostka chorobowa z uwzględnieniem etiopatogenezy. Prowadzący ćwiczenia powinien omówić poszczególne postacie choroby wraz z charakterystycznymi zmianami anatomopatologicznymi. Duży nacisk kładzie się na część poświęconą diagnostyce laboratoryjnej oraz metodom immunoprofilaktyki w aspekcie praktycznym.Więcej...

3. Pastereloza, gruźlica, koligranulomatoza

Ćwiczenia podzielone są na 2 etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie studenci referują wybrane wcześniej zagadnienia. W kolejnym etapie prowadzący zajęcia omawia wymienione jednostki chorobowe z uwzględnieniem immunoprofilaktyki pasterelozy.

4. Salmonelozy drobiu

Część pierwsza zajęć odbywa się w formie seminaryjnej. Studenci omawiają podstawowe zagadnienia związane z etiologią choroby. Uzupełnieniem tej części jest omówienie przez prowadzącego aspektów klinicznych zakażeń pałeczkami Salmonella u drobiu. Kolejnym etapem ćwiczeń jest szczegółowe omówienie przez prowadzącego zajęcia krajowego programu zwalczania salmonelloz w stadach drobiu. Więcej...

5. Zaliczenie

Okresowe zaliczenie wiedzy prezentowanej na ćwiczeniach 1-4 odbywa się w godzinach zajęć formie pisemnej.

6. Zakaźne zapalenie oskrzeli (IB)

W pierwszym, seminaryjnym etapie studenci referują wybrane wcześniej zagadnienia. W drugim etapie prowadzący ćwiczenia omawia etiologię choroby z uwzględnieniem nowych wariantów antygenowych wirusa. Ponadto w szczegółowy sposób omówione zostają wszystkie postacie choroby. Duży nacisk kładzie się na omówienie diagnostyki różnicowej i laboratoryjnej oraz dokładne omówienie immunoprofilaktyki (zasady układania programów szczepień, rodzaj zastosowanych szczepionek, techniki szczepień, przyczyny niepowodzenia w szczepieniu).

7. Influenza (AI)

W seminaryjnej części ćwiczeń wybrani studenci omawiają wylosowane wcześniej zagadnienia. Następnie prowadzący omawia w szczegółowy sposób drogi szerzenia się choroby z uwzględnieniem wszystkich wektorów, oraz zagrożenie jakie stanowić może influenza ptaków dla zdrowia człowieka. Na ćwiczeniach jednostka chorobowa omawiana jest również w aspekcie klinicznym oraz pod kątem jej zwalczania. Więcej...

8. Rzekomy pomór drobiu (ND) i inne zakażenia paramyksowirusowe drobiu

W seminaryjnej części ćwiczeń wybrani studenci omawiają wylosowane wcześniej zagadnienia. W następnej części zajęć prowadzący przedstawia charakterystykę paramyksowirusów ptasich oraz omawia w aspekcie klinicznym wybrane zakażenia paramyksowirusowe. Duży nacisk kładziony jest na zasady prowadzenia immunoprofilaktyki zakażeń APMV-1 i APMV-3 (programy szczepień, rodzaje szczepionki, techniki szczepień, odporność krzyżowa).

9. Mykoplazmozy

Ćwiczenia podzielone są na 2 etapy. W pierwszym, seminaryjnym etapie studenci referują wybrane wcześniej zagadnienia. W części drugiej prowadzący ćwiczenia omawia zakażenia mykoplazmami w ujęciu klinicznym u poszczególnych gatunków drobiu. Ponadto omawiana jest diagnostyka choroby oraz możliwości terapeutyczne oraz immunoprofilaktyka.

10. Zakaźne zapalenie krtani i tchawicy (ILT). Zakaźny nieżyt nosa

W seminaryjnej części ćwiczeń wybrani studenci omawiają wylosowane wcześniej zagadnienia. W części drugiej prowadzący omawia w aspekcie klinicznym wybrane zakażenia układu oddechowego kur. Duży nacisk kładziony jest na diagnostykę różnicową oraz możliwości wprowadzenia immunoprofilaktyki.

11. Wakcynologia

Pierwsza część ćwiczenia odbywa się w formie audytoryjnej, podczas której prowadzący w szczegółach omawia rodzaje szczepionek oraz wyjaśnia konieczność prowadzenia immunoprofilaktyki w stadach drobiu. Następnie omawiane są ogólne zasady układania programów szczepień dla stad różnych gatunków i typów użytkowych drobiu oraz same techniki szczepień.

W części drugiej studenci mają możliwość ćwiczenia na żywych ptakach omówionych wcześniej technik szczepień.

12. Zasady prowadzenia terapii w stadach drobiu

Pierwsza część ćwiczenia odbywa się w formie audytoryjnej, podczas której prowadzący omawia zasady doboru, dawkowanie oraz możliwe do zastosowania drogi i metody podawania leków. W części praktycznej studenci otrzymują zadania polegające na samodzielnym doborze leku, drogi podania, ilości i okresu zadawania wybranego chemioterapeutyku lub szczepionki. Więcej...

13. Zaliczenie

Okresowe zaliczenie wiedzy prezentowanej na ćwiczeniach 6-12 odbywa się w godzinach zajęć formie pisemnej.

14. Samodzielne wykonywanie sekcji zwłok z interpretacją stwierdzonych zmian anatomopatologicznych

W trakcie zajęć studenci podzieleni na małe grupy samodzielnie wykonują sekcje zwłok ptaków padłych. Zwłoki ptaków dostarczane są z ferm, więc są to rzeczywiste przypadki kliniczne. Na koniec ćwiczeń studenci są zobligowani do postawienia wstępnego rozpoznania na podstawie stwierdzonych przez siebie zmian anatomopatologicznych .

14. Samodzielne wykonywanie sekcji zwłok z interpretacją stwierdzonych zmian anatomopatologicznych 

15. Samodzielne wykonywanie sekcji zwłok z interpretacją stwierdzonych zmian anatomopatologicznych

W trakcie zajęć studenci podzieleni na małe grupy samodzielnie wykonują sekcje zwłok ptaków padłych. Zwłoki ptaków dostarczane są z ferm, więc są to rzeczywiste przypadki kliniczne. Na koniec ćwiczeń studenci są zobligowani do postawienia wstępnego rozpoznania na podstawie stwierdzonych przez siebie zmian anatomopatologicznych.

 


Forma oceniania wiadomości i umiejętności

W trakcie trwania przedmiotu organizowane są okresowe zaliczenia poszczególnych etapów. Zaliczenia odbywają się w formie pisemnej. Studenci zobligowani są również do bieżącego zaliczania zajęć praktycznych (np. samodzielne wykonanie sekcji zwłok z postawieniem wstępnego rozpoznania).

Przedmiot kończy się egzaminem. Składa się on z 2 części. Pierwsza część przebiega w formie pisemnej. Pozytywne zaliczenie tej części egzaminu warunkuje możliwość zdawania kolejnego etapu odbywającego się w formie ustnej.

 


Wykaz literatury

Podręczniki:

  1. 1. Choroby Drobiu. Mazurkiewicz M.(red). Wrocław 2005, 2011.
  2. 2. Choroby zakaźne zwierząt. Gliński Z., Kostro K. (red.). Warszawa 2003.
  3. 3. Diseases of poultry. 11, 12tf ed. Y.M. Saif (red). W. Blackwell 2008.
  4. 4. Choroby drobiu. Wieliczko A. (red. wyd. polskiego), Elsevier 2008.
  5. 5. Patomorfologiczne metody badania zwierząt. Rotkiewicz i wsp. Olsztyn 1999.

 

Czasopisma fachowe:

  1. Polskie Drobiarstwo
  2. Magazyn Weterynaryjny
  3. Weterynaria w terenie
  4. Avian Diseases

__________________________________________________________________________________________

 

 
 
REGULAMIN ĆWICZEŃ 
Z PRZEDMIOTU CHOROBY PTAKÓW
dla studentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej
 
 
 
  1. Ćwiczenia rozpoczynają się punktualnie, zgodnie z ustaleniami przyjętymi na pierwszym ćwiczeniu, i trwają  odpowiednio: 3 godz. lekcyjne w semestrze zimowym oraz 2 godziny lekcyjne w semestrze letnim. 
  2. Do ćwiczeń obowiązuje przygotowanie teoretyczne. 
  3. Jednym z elementów zaliczenia ćwiczeń jest wykonanie części praktycznej wybranych zajęć obejmujące: a) samodzielne przygotowanie poprawnej prezentacji (pierwszy slajd prezentacji winien zawierać jej tytuł oraz imię i nazwisko autora) z podanej przez prowadzącego zajęcia tematyki oraz b) wykonanie sekcji zwłok ptaków, sekcji embriopatologicznej lub sekcji brakowanych piskląt. 
  4. Wykorzystanie części (np. zdjęć) lub całości prezentacji wykonanej przez inną osobę (lub osoby) w przygotowywanej pracy własnej stanowi poważne naruszenie zasad etycznych i uregulowań prawnych oraz będzie w każdym ujawnionym i udokumentowanym przypadku skutkować niezaliczeniem ćwiczeń z przedmiotu „Choroby ptaków”. 
  5. Podczas zajęć zabronione jest otwieranie i edytowanie prezentacji osób trzecich. 
  6. Wszystkie ćwiczenia muszą być zaliczone. 
  7. W przypadku nieobecności na ćwiczeniach obowiązuje odrobienie opuszczonego ćwiczenia lub zaliczenie ustne z danej tematyki (jeśli ćwiczenie było teoretyczne) maksymalnie w ciągu 7 dni od zaistnienia nieobecności.
  8. W trakcie realizacji przedmiotu przewidziane jest przeprowadzenie czterech kolokwiów - dwóch w semestrze zimowym i dwóch w semestrze letnim.
  9. Warunkiem przystąpienia do kolokwium jest odrobienie/ zaliczenie nieobecności na wszystkich ćwiczeniach z danego działu, którego dotyczy kolokwium.
  10. Na kolokwiach obowiązuje materiał z ćwiczeń i zawarty w podręcznikach. 
  11. Nieusprawiedliwiona nieobecność na kolokwium jest równoznaczna z oceną niedostateczną. Nieobecność na kolokwium spowodowana stażem z innego przedmiotu jest podstawą do usprawiedliwienia. Warunkiem jest przedstawienie dowodu odbycia stażu (wpis w dzienniku stażowym, zaświadczenie od koordynatora staży w danej katedrze).
  12. Studenci, którzy nie uzyskają zaliczenia kolokwium w pierwszym terminie winni w przystąpić do kolokwium poprawkowego w terminie wyznaczonym przez prowadzących zajęcia. 
  13. W przypadku nie zaliczenia dwóch terminów ustalany jest trzeci, komisyjny termin kolokwium poprawkowego. Niezaliczenie kolokwium komisyjnego jest równoznaczne z niezaliczeniem ćwiczeń.
  14. Ocena końcowa z ćwiczeń wystawiana jest na podstawie średniej z kolokwiów oraz oceny bieżącego przygotowania do zajęć.

 

 
 

Materiały dydaktyczne: