Warmińsko-Mazurski Portal Weterynaryjny

Rys historyczny

          Zakład Higieny i Profilaktyki w Produkcji Zwierzęcej przy Katedrze Epizootiologii Wydziału Weterynaryjnego Akademii Rolniczo- Technicznej w Olsztynie powołano w październiku 1980 r. Kierownikiem-założycielem był prof. dr hab. Franciszek Przała. W grudniu tego roku, a następnie w pierwszym kwartale 1981 r. przyjęci zostali lek. wet. Ewa Skorska-Wyszyńska, lek. wet. Maciej Gajęcki oraz technik Anna Piękos. W latach 1982–1983 przybyli nowi pracownicy naukowi w osobach lek. wet. Elżbiety Zduńczyk i lek. wet. Tadeusza Bakuły. W 1992 r. nastąpiła zmiana nazwy jednostki na Katedrę Profilaktyki Weterynaryjnej i Higieny Pasz. W 1997r. stanowisko kierownika Katedry objął prof. dr hab. Maciej Gajęcki, prof. zw. i piastuje tę funkcję do chwili obecnej. W 2003 r. jednostkę przemianowano na Zespół Profilaktyki Weterynaryjnej i Higieny Pasz. Funkcjonowała ona w ramach Katedry Weterynaryjnej Ochrony Zdrowia Publicznego na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W latach 2000–2005 w ramach Zespołu powstało Laboratorium Badań Toksykologicznych oraz Laboratorium Alternatywnych Metod Badawczych. Obecnie tworzone jest Laboratorium Biobezpieczeństwa. Od stycznia 2009 roku zmieniliśmy po raz ostatni nazwę Katedry na Katedrę Prewencji Weterynaryjnej i Higieny Pasz

       W latach 1980–2011 w jednostce doktoryzowało się 15 osób, 2 osoby uzyskały stopień doktora habilitowanego oraz 2 osoby uzyskały tytuł naukowy profesora. Obecnie są 2 osoby na studiach doktoranckich oraz 3 osoby skończyły pobierać stypendia habilitacyjne.

        Oprócz pracy badawczej i dydaktycznej Katedra prowadzi Podyplomowe Studia Specjalizacyjne dla lekarzy weterynarii – Specjalizacja nr 14: „Prewencja Weterynaryjna i Higiena Pasz” oraz Studia Podyplomowe Pt. „Higiena Pasz”.

Od 2001 r. prowadzona jest na terenie Katedry Sekcja Żywienia Zwierząt i Higieny Pasz w ramach oddziału olsztyńskiego Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych.

Wykaz osób, które pracowały w Katedrze

student Piotr Abramowicz

dr n. wet. Jerzy Apoznański

lek. wet. Andrzej Bogusz

mgr Bogna Czarnowska

mgr Hanna Kmita–Głażewska

Violetta Maziec

mgr Anna Piękos

prof. dr hab. Franciszek Przała

lek. wet. Grzegorz Załuska

lek. wet. Szymon Wajda

dr n. wet. Elżbieta Zduńczyk

dr n. wet. Wojciech Zwierzchowski

dr n. wet. Katarzyna Pirus

dr n. wet. inż. Magdalena Polak

dr n. wet. Ewa Skorska-Wyszyńska (†14 listopad 2011 roku)

Działalność dydaktyczna – Katedra prowadzi zajęcia z zakresu:

TECHNOLOGII INFORMACYJNEJ – Cele - Wykorzystania technologii informatycznych w procesie dydaktyki i na różnych stanowiskach pracy lekarza weterynarii

BIOSTATYSTYKI I METOD DOKUMENTACJI – Cele - Analizy statystyczne w stosunku do danych uzyskiwanych w doświadczeniach, chowie i hodowli zwierząt. Znajomość zagadnień z zakresu rozkładu danych teoretycznych i empirycznych oraz umiejętność określenia parametrów rozkładu danych (średnia arytmetyczna, średnia ważona, wariancje, odchylenie standardowe, mediana, wartość modalna. Umiejętność interpretacji parametrów rozkładu oraz weryfikacja hipotez statystycznych. Podstawy prowadzenia dokumentacji w wersji papierowej i elektronicznej w pracy lekarza weterynarii. Poznanie podstawowych systemów informatyczne wykorzystywane w weterynarii.

TECHNOLOGII W PRODUKCJI ZWIERZĘCEJ – Cele - Poznanie różnych technologii w produkcji następujących gatunków zwierząt: ptaki, bydło, świnie. Zasady funkcjonowania przemysłowych technologii w chowie zwierząt gospodarskich. Różnice w technologii chowu drobnotowarowego – przyzagrodowego i wielko stadnego. Wiedza w zakresie stosowania zasad dobrostanu, jakie muszą być spełnione w stosunku do różnych gatunków i grup technologicznych zwierząt w technologiach przemysłowych chowu. Zasady funkcjonowania specjalistycznych ferm różnych gatunków zwierząt gospodarskich.

ŻYWIENIA ZWIERZĄT I PASZOZNAWSTWA – Cele - Znaczenie podstawowych składników pokarmowych w żywieniu zwierząt. Trawienie i metabolizm u mono- i poligastrycznych zwierząt. Strawność składników pokarmowych. Systemy wartościowania i oceny pasz. Pasze naturalne i przetworzone, składniki wyróżniające. Dodatki paszowe w żywieniu zwierząt. Zapotrzebowanie pokarmowe w zależności od gatunku i kierunków użytkowania. Normowanie dawki, systemy i technologie żywienia zwierząt. Technologie produkcji pasz przemysłowych. Żywienie zwierząt w okresie odchowu i produkcji. Kontrola produkcji oraz dystrybucji pasz.

HIGIENY ŚRODKÓW ŻYWIENIA ZWIERZĄT – Cele - Prezentować akty prawne w zakresie, jakości zdrowotnej i handlowej materiałów oraz dodatków paszowych stosowanych w żywieniu zwierząt. Zależności, między jakością zdrowotną środków żywienia zwierząt a bezpieczeństwem żywności pochodzenia zwierzęcego. Rola i zadania służby weterynaryjnej w zakresie nadzoru nad produkcją pasz.

PREWENCJI WETERYNARYJNEJ – Cele – Nauczenie charakterystyki warunków utrzymania zwierząt. Zdrowie stada. Wymogi higieniczne w chowie zwierząt produkcyjnych. Programy profilaktyczne dla poszczególnych gatunków zwierząt.

WETERYNARYJNEJ KONTROLI HANDLU I CŁA (fakultet) – Cele – Celem nauczania przedmiotu jest zapoznanie studentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej z uregulowaniami prawnymi i merytorycznymi zasadami kontroli granicznej, oraz kontroli obrotu zwierzętami, środkami żywienia zwierząt, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego i materiałem biologicznym.

 Oferta usługowo – badawcza

• Diagnozowania mikotoksykoz u zwierząt;
• Ocena koncentracji mikotoksyn i ich metabolitów w materiale roślinnym, zwierzęcym i paszach, takich jak: aflatoksyna, ochratoksyna A, deoksyniwalenol, toksyna T-2, fumonizyny i zearalenon;
• Opracowywanie programów prewencyjnych dla stad trzody chlewnej z uwzględnieniem warunków środowiskowych i żywieniowych;
• Wykonywanie ekspertyz dotyczących stanu zdrowia i przyczyn awarii produkcyjnych w stadach świń;
• Dokonywanie ocen prewencyjnego lub terapeutycznego stosowania dodatków paszowych w żywieniu różnych gatunków zwierząt;
• Wykonywanie oceny, jakości zdrowotnej środków żywienia zwierząt;
• Testowanie ksenobiotyków na hodowlach in vitro (hodowle komórek warstwy granulosa, theka i MCF-7)
• Identyfikacja zagrożeń biologicznych, identyfikacja szkodników, programy zabezpieczenia obiektów przed szkodnikami..

Wykonujemy szkolenia z zakresu:

1. Diagnozowania i zapobiegania mikotoksykoz w materiale biologicznym;
2. Bezpieczeństwa produkcji środków żywienia zwierząt, na każdym etapie ich wytwarzania, ze szczególnym uwzględnieniem wymogów produkcji i dystrybucji;
3. Układania programów prewencyjnych, określanie warunków utrzymania i dobrostanu zwierząt;
4. Opracowywanie zabezpieczeń przed szkodnikami: wytwórni pasz, gospodarstw, ferm, zakładów produkcji żywności i magazynów;
5. Obsługi specjalistycznych programów komputerowych stosowanych w praktyce lekarsko-weterynaryjnej oraz innych usług informatycznych;