Inwazje pasożytów u psów i kotów są jedną z podstawowych przyczyn wizyt w lecznicach dla zwierząt. Często ograniczają się one do sprzedaży „tabletki na robaki i kropelek na pchły”.
Już podstawowa wiedza z zakresu diagnostyki parazytologicznej pozwala na prawidłowe rozpoznanie pasożyta i skuteczne jego zwalczanie. Warunkiem sine qua non jest jednak
znajomość cyklu życiowego pasożytów ze szczególnym uwzględnieniem dróg przenoszenia inwazji oraz zasad zapobiegania zarażeniom pasożytniczym. W konsekwencji przyczynia się to do zmniejszenia zagrożenia dla zdrowia zwierząt i ludzi. Z przebiegu pracy zawodowej autorów niniejszego opracowania wynika, że najwięcej problemów stwarzają następujące zagadnienia: jak i co pobrać do badań
parazytologicznych, jaką metodę diagnostyczną
zastosować oraz jakich obiektów poszukiwać w badanej próbce.
W tab. 1 zamieszczono najczęściej wykrywane pasożyty u psów i kotów na terenie Polski z uwzględnieniem częstotliwości ich występowania, rodzaju materiału do badań oraz stosowanej metodyki. Należy pamiętać, że wykrycie zarażenia pasożytniczego jest często maskowane objawami ze strony innych rodzajów schorzeń, np. internistycznych, położniczych
lub żywieniowych itp. Ogromną rolę w rozpoznaniu odgrywa również wywiad z właścicielem zwierzęcia. Nie bez znaczenia jest możliwość przeprowadzenia badania podstawowego, opartego na bezpośrednim kontakcie z chorym zwierzęciem. Jego aktualny stan kliniczny oraz stwierdzone objawy mogą przyczynić się do prawidłowej diagnozy.

Pliki

pelen artukuł